Barwy głosu!

Drukuj

W cieple Twego głosu serce me odpoczywa –

upaja się Twą mową, pokoju zażywa!

Barwą Twego głosu uspokój mą duszę,

bo ja w powiewie wiatru łzy szczęścia suszę!

 

Gdy przygnębienie przychodzi w gościnę –

głos się łamie, malując mą minę!

Głos Twój nie tylko wyraz twarzy zmienia,

ale dodaje mi bólu lub radości przyczynia!

 

Na falach głosu serca blask płynie,

raduje się dusza niejednemu chłopcu lub dziewczynie!

Stroskanym głosem utul me myśli rozbiegane,

bujające w obłokach, pędzące za tym,

co przez życie jest mi dane!

 

Barwą swego głosu wejdź do mego serca i wymaluj mą duszę –

a ja, ubogacony głosu Twego pięknem, serce Twe poruszę!

Niech na falach wiatru głos się Twój unosi,

w promieniach letniego słońca szczęście mi przynosi!

o. Sergiusz Ślęzak

Ten wpis został wyświetlony 1,971 razy