Nad Twoją białą mogiłą.

Drukuj

„Nad Twoją białą mogiłą

białe kwitną życia kwiaty

O, ileż lat to już było bez

Ciebie –duchu skrzydlaty.

 

Nad Twoją białą mogiłą,

od lat tylu już zamkniętą,

spokój krąży z dziwną siłą,

z siłą, jak śmierć – niepojętą.

 

Nad Twoją białą mogiłą

cisza jasna promienieje,

jakby w górę coś wznosiło,

jakby krzepiło nadzieję.

 

Nad Twoją białą mogiłą

klęknąłem ze swoim smutkiem –

o, jak to dawno już było –

jak się dziś zdaje malutkim.

 

Nad Twoją białą mogiłą

O Matko – zgasłe Kochanie –

me usta szeptały bezsiłą

– Daj wieczne odpoczywanie”

 

 

 

Św. Jan Paweł II

Ten wpis został wyświetlony 511 razy