O mnie

 

20100724_001_

O. Sergiusz Józef Ślęzak urodzony w 1962 roku na Podkarpaciu, od 1982 roku w zakonie Braci Mniejszych Kapucynów, kapelan Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach, od kilku lat poeta. W 2010 roku wydał I tomik poezji – „Wiersze”, zawierający osobiste przeżycia Autora jak wspomnienie domu rodzinnego („Dla Taty”, „Dla Mamy”) czy dotyczące tajemnicy powołania kapłańskiego („Powołanie”). O. Sergiusz sięga do tematów wziętych prosto z życia – opiewa radość, nie stroni od smutnych wydarzeń wręcz bolesnych. Jako kapelan na onkologii jest świadkiem ludzkiego cierpienia, które tak trudno zaakceptować, wytrwać do końca w wierności Bogu, by stwierdzić: „Mój udział w cierpieniu jest najprostszą do Ciebie drogą”. Są też wiersze, które można zaliczyć do poezji miłosnej. Podmiot liryczny szepcze wyrazy pełne tęsknoty za ukochaną osobą, wspomina piękne, ale już minione chwile, zaprasza ukochanego do odwiedzin chociażby we śnie. („Zaśnij w ramionach mych”, „Śnij o mnie całą noc”). Autor lubi siadać na parkowej ławeczce. Staje się ona miejscem obserwacji, powiernicą zwierzeń („Podpatrzone”…). Duża część Jego twórczości dotyczy świata przyrody. Z wielką wrażliwością dostrzega różnorodność barw natury. Wzrusza się jej pięknem, jak sam wyznaje szczególnie wczesną wiosną i jesienią. („Spacerkiem po puszczy świętokrzyskiej”). Niezwykły urok posiadają wiersze poświęcone zimie, którą można polubić, gdy „tańczą płatki śniegu”, a „Zima zaprasza tęgiego Pana Mroza na salę balową”. W opisach przyrody dominują specjalnie dobrane epitety, ciekawe porównania i metafory przez co urzeka swym pięknem, żyje mimo pozornego zastoju – „dęby, klony czarują, duszę radują” („W porannej mgle”), a Wiosna „pocałunkiem budzi drzewa” („Gdy świat budzi się do życia”). Będąc kapłanem sięga do tematyki religijnej. Przede wszystkim nie mógł pominąć swojego patrona św. Franciszka („Miłość nie jest kochana”) i jednego z największych świętych kapucynów – św. O. Pio („Pobłogosław św. Ojcze Pio”) Są też utwory ku czci Matki Bożej, św. Józefa, św. Faustyny.

Wiersze o. Sergiusza stają się bardziej zróżnicowane pod względem formy, bogatsze w środki artystycznego wyrazu. Posiadają niezwykle ciepły klimat. Są balsamem dla duszy, środkiem terapeutycznym dla pacjentów onkologii. Oprócz spotkań z chorymi Autor miał spotkania poetyckie w szkołach, domach opieki, kultury. W 2011 roku TV Info – Kielce ukazała pracę o. Sergiusza na onkologii, podkreślając wartość terapii przez poezję. Reportaż „Ojciec Sergiusz-poeta nadziei” został wyemitowany w TV Kraków i Bydgoszcz. Filmik można oglądać na You Tube.

Poezja o. Sergiusza jest znana w całej Polsce, o czym świadczą kliknięcia w Kąciku Poetyckim, a także wpisy w Księdze Gości. To motywuje Poetę do dalszej twórczości.

Maria Szałajska – polonistka