Spotkam się z Tobą w niebiańskim zachwycie!

Drukuj

Św. Józefie w cichości i pokorze
pędziłeś tu na ziemi swe życie zbożne.
Choć na kartach Ewangelii nie wyrzekłeś słowa,
czynami przemówiłeś – miłości była to mowa!

 

Bóg chciał sprawdzić wiarę Twą!
Choć nie wyrzekł słowa – przez wydarzenia pyta:
Czy spełnisz Wolę mą?
Pomyślnie przeszedłeś próbę wiary i miłości,
ukazałeś przez to, jak jest Ci Bóg drogi.
Czynem dałeś świadectwo, wprowadzając
Maryję w domu swego progi.

 

Ciepłem swego serca Matkę i Jej Syna utuliłeś,
dla Nich odtąd żyłeś, dla Nich się trudziłeś!
Uczysz nas, jak mężem i ojcem być dobrym,
jesteś nam wzorem cnót wszelkich – owocem życia dorodnym!

 

Gdy szczęśliwie kończyłeś bieg życia swego,
otuliły Cię ramiona Syna kochającego!
Bądź dla nas orędownikiem – uproś łaski zdroje,
proszą Cię dziś dzieci ziemi, weź je w ręce swoje.
Strzeż ogniska rodzin – niech płonie miłością,
bo złe duchy na nas czyhają, unosząc się złością!

 

Przekraczałeś wieczności progi w niebiańskim zachwycie,
choć w pokorze i cichości wiodłeś ziemskie życie…
Ucz nas – nasz Opiekunie – Bożą ścieżką kroczyć,
pomóż nam święte bojowanie toczyć!

o. Sergiusz Ślęzak

Ten wpis został wyświetlony 1,809 razy