Twego głosu brzmienie, przyprawia mnie o drżenie,

krople jego dźwięku sączą się w serce moje!

Goszczę słowa Twe z radością w uszach moich

i szukam blasku miłości w oczach Twoich.

 

Nie krzycz, nie unoś się, bo ranisz serce me.

Mów do mnie z miłością, bo ja bardzo tego chcę!

Ciepło Twego głosu niech ogrzeje moją duszę –

ja mym uczuciem Cię otulę i czułe Twe struny poruszę.

 

Gdy jest mi smutno, a czasami źle,

Ty bądź wtedy przy mnie, bym nie zbłądziła w tej życiowej mgle!

Twój głos, gdy posłyszę, nie zagubię się,

choć bym Cię nie widziała – wiem, że jesteś obok mnie.

 

Czy wiesz, że głos jest przekazem prawdy o Tobie?

Słuchający Cię, wiele się o Tobie dowie!

Jest nośnikiem naszego wnętrza,

jego natężenie, barwa i ton – serce Twe uzewnętrznia.

 

Niech głos Twój płynie jak na morskich falach,

a ja chcę przytulić się do Ciebie i opowiedzieć Ci o moich radościach i żalach.

Osusz moje łzy powiewem głosu Twego –

a ja złożę na ustach Twych całusa czułego.

o. Sergiusz Ślęzak