Kwiecista łąka zachwyca nas swym pięknem,
a drzewa toną w morzu zieleni…
Wróć do mnie – Ukochany – to życie me na nowo się odmieni!
Przytul mnie i pięknie do mnie mów…
W nocy przyjdę do Ciebie i ukryję się w kąciku Twoich snów.

Mowa wiosennych kwiatów, które otrzymałam dziś od Ciebie,
poruszyły struny serca mego i poczułam się jak w niebie.
Bycie z Tobą – Ukochany – jest jak poezja; napiszmy więc życiem nasz poemat.
Co Ty na to, pytam dziś Ciebie? Pasuje Ci ten temat?

A gdy drzewa staną całe w pąkach,
dywan z kwiatów rozścieleni się na łąkach.
Zgrzebne płótna będzie słońce bielić,
a my, a my, będziemy się w wiosną weselić.

Bo wiosna daje nam nowy, radosny czas,
a to dla nas jak z tali kart kierowy As.
Zakochanym wiosna mąci w głowie, a ja niosę Ci kwiatów naręcze.
Do stóp złożę Ci pokłon i piękny bukiet wręczę!

o. Sergiusz Ślęzak