W oczach znajdziesz obraz duszy,
a spojrzenie Twe czułe struny mego serca poruszy.
W nich odbija się smutku cień,
który towarzyszy Ci w nocy i w dzień.

 

Barwy kolorów oczy Twe nabierają,
gdy serce się raduje – uroku im przydają.
A gdy w duszy zagości przygnębienie, żal,
spozierają w głębię, patrząc gdzieś w dal.

 

Twe spojrzenie jest mową wnętrza,
to co w sercu się kryje, przez oczy się uzewnętrznia.
Oczy mienią się jak barwy tęczy,
gdy człowiek kocha, nic go nie męczy.

 

Nieraz w życiu Twe oczy zroszą łzy,
płaczę ja i płaczesz Ty.
A gdy w sercu pojawi się uroku czar,
błyszczą radością, niosąc w sobie szczęścia dar.

 

Wzrok ludzki granice swe ma,
choćbyś się nim upajał – pełni szczęścia Ci nie da!
Tylko Boże spojrzenie przenika serce me,
a ja z tęsknotą czekam na Szczęście Twe.

o. Sergiusz Ślęzak