Dziękuję Ci o mój Boże za Matkę Twego Syna,
bo w Niej ma nadzieja i pomoc jedyna!
Dziękuję Ci Panie, że w Niej ukryłeś Bóstwo Swe,
by dać mi szczęście i zbawienie Twe.

Pomóż mi – o Matko moja – wyrywać się z sideł zła,
co otacza mnie ciemnością.
Rozterki zamieniaj w pewność i obficie ogarnij mnie Swą  radością.
Podnoś z ciągłych upadków, uskrzydlaj w dążeniu do pięknej miłości.
Wiem, że bez Twojej pomocy Boży pokój w mym sercu nigdy nie zagości!


Dlatego z wiarą kroczę dziś do Ciebie,
niosąc w swym sercu ból i cierpienie,
z nadzieją, że tylko u Ciebie –  o Pani,
znajdę duszy mej ukojenie!
W Twoje Boskie dłonie – Ukochana Mamo –  swoje troski składam
i jak listek na ziemię, tak  ja, z pokorą i ufnością do Twych stóp padam.


Przygniatają mnie  jak głaz: problemy, troski i zmartwienia, ciężarem tym nadwątlone są już me siły!
A ja, a ja nieustannie wierzę, że każdy nieszczęśnik  jest Twemu sercu miły.
Więc z ufnością  spieszę dziś do Ciebie,
by naręcze kwiatów złożyć u stóp Tej, która króluje nam  przez wieki w Niebie.
          o. Sergiusz Ślęzak