Przyjaźń to wielki, można by powiedzieć niezasłużony – z nieba dany Boży dar.

Łączy ludzi delikatnym węzłem, jak gest pociągnięcia malarskim pędzlem.

Dar to cenny, powiedziałbym, że bezcenny jaki nie może dać Ci świat –

trzeba się o niego troszczyć, bo on niejako dojrzewa każdego dnia, jak w doniczce cudny kwiat!

 

I wiesz co Ci powiem? Przyjacielem jest ten bowiem –

kto Twoje braki i niedoskonałości bardzo dobrze zna …!

A pomimo to Cię Kocha – co więcej – o szczęście Twoje nieustannie dba…!

Dlatego dziękuj każdego dnia Bogu za ten dar wspaniały…

Bądź zawsze wobec Twego Przyjaciela szczery, a gdy potrzeba, to i wyrozumiały!

 

Czym dla ptaka są skrzydła, tym dla człowieka jest przyjaźń!

Bo prawdziwa przyjaźń – jak mawiają ludzie – człowieka uskrzydla.

Bo znaleźć Przyjaciela, to wspaniały prezent nieba, lecz także ustawiczna praca… –

ona bowiem nieustannie ludzką przyjaźń ubogaca!

 

o. Sergiusz Ślęzak