Dziś skoro świt, wczesną porą, gdy ranek budzi się ze snu o wiośnie…

Słyszysz – śpiewają ptaszki jak to wiosną z rana i w naszej grupie jest też radośnie!

A przed kieleckim klasztorem, naszym „wspaniałym dworem”

gromadka ludzi, gromadzi się społem.

 

I ujrzysz twarze radosne, uśmiechnięte, serca ochotą ogarnięte!

By pielgrzymować i wędrować, szczęście swe celebrować.

Jedziemy dzisiaj do naszej Mamy,

jedziemy dzisiaj na Ojczyzny kresy,

bo w naszych planach, takie dziś mamy adresy.

 

Będziemy śpiewać, modlić się gorliwie!

I z tego wcale się nie zdziwię…

I znów  na pielgrzymce, jak to bywa – mój pielgrzymie, będzie pobożnie i kolorowo…

Bo tak ogólnie, co powiedzieć, jest po prostu bombowo i superowo!

 

Każdy w swym serduszku coś skrytego niesie: radości, smutki, a może i troski,

bo chce to wszystko dziś złożyć, u stóp naszej Matki Boski.

Więc zabierz się razem z nami drogi bracie, wędruj z nami nasza siostro!

Mówię Ci – uwierz! Na pewno będzie przyjemnie, po prostu bosko….

o. Sergiusz Ślęzak