„…miłość nigdy nie umiera” – z wiersza pt. „Kiedyś spotkamy się…”. Porównałam ten wiersz z drugim „Znikam jak we mgle”. – Otóż, tan sam podmiot liryczny, te same motywy literackie: zranione serce, rozstanie obietnica spotkania w niebie, mgła – pajęczyna…
Sposób obrazowania tego uczucia: najpierw żar, a potem – jeszcze się „tle”… to uczucie nigdy nie wygasło, choć minęły „lata i dni” spędzone w samotności.
Czyż nie jest to piękne?!
Nie sposób nie wspomnieć o formie artystycznej obu wierszy – kunszt poetyckiego wyrazu.
Gratuluję Autorowi – taka głębia i stałość tego pięknego uczucia – to potwierdzenie, że „…miłość nigdy nie umiera”!
Proszę o nowe „klejnoty poetyckie” o tym pięknym darze od Boga, jakim jest MIŁOŚĆ!

K. – pseud. „Przyjaciółka”

Dziękujemy o. Sergiuszowi za pomoc duchową i dar poezji, życzymy dużo sił w tej pięknej posłudze i twórczości…Do zobaczenia:)

Ojcze Sergiuszu.Jak dobrze ze Pan Bog dal nam poete ktory ma wielki dar pisania wierszy.Znajduje w nich radosc,smutek, przyjazn, milosc,otoczeni troskami zycia codziennego,spotkanie z przyroda ktora ubogaca piekno tego swiata stworzonego przez Boga.W wierszach znajdziemy ukojenie dla duszy , spokoju wewnetrznego zaniesione w modlitwie ktora jest drogowskazem w dzien i swiatlem mym w nocy ….piekne slowa uzyte w wierszu „Przytul mnie do swego serca”Pozdrawiam

„Przytul mnie do swego serca..!.” to wiersz, który mnie niezwykle poruszył. Odczytuję go jako swoiste wołanie osoby mocno wierzącej w Boga, całym swym sercem Jemu oddanej, aczkolwiek pogubionej, poszukujacej, być może doświadczającej cierpienia i potrzebującej wsparcia, czyli tytułowego „przytulenia”. Zasługuje na szczególną uwagę ogromna ufność „wołającego”, w to że że wiara w Najwyższego jest jedynym właściwym wyborem, jedyną słuszną drogą, którą może on obrać i którą może podążać w trudnych dla niego chwilach. Wiersz pokrzepiający. Ojcze, choć nie miałam możliwości poznać Cię osobiście, serdecznie dziękuję za Twoją twórczość!

Ojcze Sergiuszu dziękuje za wsparcie duchowe, wspólną modlitwę, błogosławieństwo i ciepłe słowo w walce z chorobą.Serdecznie pozdrawiam

Wiersze Ojca są jak balsam dla duszy
Życzę aby skamieniałe serca były w stanie skruszyć
serdecznie pozdrawiam
Elżbieta i Stanisław

Chciałam podziękować Ojcu za tą rozmowę i za spowiedź. Rozmowa bardzo mi dużo dała i zrozumiałam że Bóg daje taki krzyż aby człowiek będzie w stanie go unieść. Nasz Jezus upadł pod ciężarem krzyża 3 raz i za każdym razem wstawał. Ja również jak upadnie muszę wstać. U mnie stał się cud i bardzo dziękuję Jezusowi i Bogu i proszę o to aby nade mną (a raczej nad nami) czuwał. Bardzo dziękuję za tą rozmowę.

Ojcze Sergiuszu!!!Z przyjemnością i z zachwytem czytam kilkakrotnie wszystkie Ojca poezje.Podziwiam talent oraz inwencję skierowaną do osob ,które mają różne problemy zdrowotne są one pocieszające,budujące dające wielką nadzieję.Gorące pozdrowienia z pamiecią modlitewną przesyła L.

Ojcze Sergiuszu pragnę gorąco Ojcu podziękować za wsparcie duchowe, modlitwę i codzienną Komunię Świętą udzielaną mi przed i po operacji. Było to dla mnie wielkim umocnieniem w trudnych chwilach. Dziękuję za piękny wiersz, który podniósł mnie na duchu i dawał mi siłę do walki z chorobą. Obecnie wracam do zdrowia i jestem pełna nadziei i wiary i wiem, że otrzymałam łaskę zdrowia od Boga. Wdzięczna Anastazja z rodziną.

KOCHANY OJCZE SERGIUSZU !
Podczas czytania Twojego wiersza : ” Kiedyś spotkamy się …!” , wyobraziłam sobie białego gołębia smutku uwięzionego w pnących się w górę zaroślach , a nad nim niebo – nadzieja na uwolnienie uczuć , emocji , wrażeń sprzed lat. Nie ukrywam , że w tym pięknym poetyckim przekazie dominuje nastrój smutku i przygnębienia , który doskonale harmonizuje z tęsknotą podmiotu lirycznego, niepozbawioną nutki optymizmu. Osoba mówiąca w poetyckim monologu zwraca się do ukochanej osoby, przywołuje piękne chwile i woła : „… usłysz tęsknoty głos , który jeszcze się tli .” Ożywają wtedy wspomnienia , zapisane w sercu przez czas. Wiara w potężną siłę uczucia sprawi, że kiedyś spotka ukochanego …
KOCHANY OJCZE SERGIUSZU ! Piękna liryka refleksyjna , niosąca w swojej treści echa wspomnień. Optymistyczny tytuł wiersza łagodzi nastrój smutku i daje nadzieję na przyszłe szczęście 🙂
Pozdrawiam serdecznie . Gabrysia